Na 7 jaar is mijn website helemaal vernieuwd! Wederom gemaakt door de alleskunner Liesbet den Daas en wat ben ik er blij mee!
Tevens meteen een mooi moment om eens terug te blikken en te kijken hoe ik hier ben gekomen.
Wat als mijn ouders vroeger niet naar Engeland waren gegaan en daar niet besmet waren met het antiekvirus? Zou ik dan nog steeds geïnteresseerd zijn geraakt in brocante en antiek?
Een uit de hand gelopen hobby noemden zij het zelf altijd. Ze reden graag naar Engeland en de auto kwam steeds een beetje voller terug. Spiegels, hoedendozen of hutkoffers in alle soorten en maten, overal mankeerde iets aan. Nou was mijn vader altijd al handig, iets wat hij heeft doorgegeven aan alle drie de dochters, maar na verloop van tijd was hij bijna volleerd restaurateur. Alles zag er weer uit als nieuw als hij het had gerestaureerd of mijn moeder het had genaaid, gepoetst of een houtworm behandeling had gegeven.
Naast mijn vorige 2 banen knapte ik af en toe wel eens iets op. Pas nadat wij 16 jaar geleden zijn verhuisd en ik opeens een grote schuur tot mijn beschikking had, is het ook bij mij een beetje uit de hand gelopen. Het leukst vind ik het opknappen van kasten. Vooral als er van alles aan mankeert. Geen poten, scheve deuren, geen deurbeslag of sloten, latjes die ontbreken, noem maar op. Hoe gammeler, hoe beter.
Mijn ouders waren mijn twee grootste fans. Mijn moeder had meestal een roze brilletje op en vond alles wat ik opknapte mooi. Mijn vader was iets kritischer en zag juist iets wat nog beter kon. “Er is altijd ruimte voor verbetering meisje”. Zo vaak hebben wij samen geklust en wat heb ik veel van hem geleerd. Poten onder een kast zetten, ik draai er mijn hand niet meer voor om.
Helaas zijn mijn lieve ouders er niet meer, maar de website hadden zij heel mooi gevonden, met of zonder roze brilletje.
Ik heb de allerleukste baan en dat heb ik toch maar mooi te danken aan mijn twee grootste fans.